MARISA (3)

About

Completed 1968 as "MARISA" for STUK. 1974 as "MARISA" to C.S.M. 1977 sold to Quadrant Shipping Liberia and renamed Aegean Captain. 20-7-1979 in collision with the Atlantic Empress. Heavy bow and fire damage. 26-3-1980 arrived Kaohsiung for scrap.

Also known as
Aegean Captain
IMO number
6728599
Call sign
GXFH / PJTO
Construction number
4126
Tonnage
210.258 ton
Beam
47m
Length overall
325m
Year of construction
1968
Year of renaming/broken up
1980
Service for Shell
1968 to 1977
Cargo
Class
Flag state
Home port
Manager
Shipyard
Status
Photo(s)

Comments

Sailors

Name Job Period Details
Wiebe Zuidema unknown
Gary Gray grade 1 seaman 1968
Kenneth Ross boatswain (bosun/petty officer) 1968 to 1973
Anthony Terry W... catering offficer 1968
Paul Hill junior ordinary seaman 1968
Barry Moss 2nd engineer, 3rd engineer 1968
Mike Muir 1 grade 1 seaman 1968
Graham G Baker catering boy 1968 to 1969
Peter Matthews 3rd engineer 1968 to 1969
Mike Parkin 2nd mate 1968
Tony Dewhurst senior ordinary seaman 1969 to 1972
Tony Stevens 3rd engineer 1969
Trevor Palin deck apprentice 1969 to 1970
Tony Dewhurst deck boy 1969 to 1970
Anonymous 4th engineer 1969 p.o.mechanic 4/e
Stephen Mills catering boy/galley boy 1969 to 1970
Joe Mally able seaman 1969
Edwin Glasgow deck boy 1969
Peter Raymond Crean steward 1969 to 1970
Margaret Robertson wife 1969 of 2nd engineer
William Robertson 3rd engineer 1969
George Drew deck boy 1969 to 1970
David Wilson 2nd cook 1969
Peter Thomas deck apprentice 1970
Brian Gray 3rd engineer 1970
Richard Boughton crew messman 1970 to 1971
Robin Campbell-... 3rd engineer 1970 to 1971
Alan Green catering boy/galley boy 1970
Denis Conaty grade 1 seaman 1970 to 1971
Will Hitchcock catering boy 1970 to 1971
John Howarth deck boy 1970 to 1971 1st trip
Brian E. Foster 2nd mate 1971
Roy Lomas 2nd mate 1971
Thomas Ogle po mechanic 1971
Ron Miller 3rd mate 1971
Raymond Laws 2nd cook and baker 1971 to 1972
John Melville extra 3rd engineer 1972
Roger Roue 3rd engineer 1972
D.s. Cook chief engineer 1972
Jan Brouwer matroos/scheepsgezel 1972 to 1974
Jan Brouwer matroos/scheepsgezel 1972 to 1974
James Campbell radio officer 1972
Marthan Klein 2e stuurman (2nd officer/mate) 1973 to 1974
Willy Willems 4th engineer 1973 to 1974
Frans Faber cook 1973 to 1974
Henk W. Vermaas 1e stuurman 1973 to 1974
Brian Stone engineer cadet 1973
Barry Benjamin catering boy/galley boy 1973
Willy Willems 5th engineer 1973 to 1974
Syd Lees 3rd mate, 2nd mate 1973
Herbert Rintoul grade 1 seaman 1973
James W. Crosby po mechanic 1973
P. Schilt s.a.w. 1973 to 1974
J.c.a. Den Haan salonbediende 1973 to 1974
Dick Van Eenige matroos/scheepsgezel 1974 to 1975
Sue Bowman Form... wife 1974 of 2nd engineer
Menno J. De Kroon 5th engineer 1974
Jan Heymann bediende algemene dienst 1974
Martin Schuurs scheepsgezel algemene werkploeg 1974
Hans Ter Braak 4e en 3e stuurman 1974 to 1975
Max Stoltink 4th engineer 1974
Jan Kerkhof 3e stuurman 1974
Rob Niec scheepsvakman 1974
Hans Plantinga 3rd engineer 1974 3e / wnd 2e wtk
Peter Horsborough catering offficer 1974
Jan Boon 3rd engineer 1974
C.N.M. V.d. Weijden 4th engineer 1975
Cees Van De Vrie 2e stuurman (2nd officer/mate) 1975
Jan De Groot stuurmansleerling 1975
Adrie Van Rijswijk 2nd engineer 1975
Peter Reid werktuigkundige 1975
Henk W. Vermaas 1e stuurman 1975
Harry Zwanenburg 5th engineer 1977

Anecdotes

Date Visitor Anecdote
02/18/2018 - 20:39 Marisa Mason

I was named after this tanker. My Dad was on it in after meeting my Mum. I was almost named Megara as that was the one he was on when I was born!

03/13/2014 - 11:33 Jan Kerkhof

Melkzee, door Jan Kerkhof. Geschreven voor niet-zeevarenden. In juni 1974 loopt de mammoettanker Marisa na het ronden van Cape Agulhas, Afrikaa??s zuidelijkste punt, rechtstreeks een stevige winterdepressie in. Windkracht 9 met zware zeegang schuin van voren. Nu had ik op de Noord Atlantic, met wat ik toen grote schepen vond, al heel wat winters beleefd met de ene storm na de andere. Slingeren en stampen als een gek, laden die uit kleerkasten vallen, je bord vasthouden tijdens het eten, slapen met je zwemvest aan de zijkant onder je matras gestoken. Dus ik weet hoe het is om een speelbal van de zee te zijn.
Maar de Marisa? Nee, dA-e krijgt de zee krijgt niet meer opgetild. Hoge golfmuren ontmoeten een boeg als een bazalten golfbreker. De aanstormende rijen kunnen niet naar opzij, willen onderdoor, maar dA(C)ze boeg geeft niet mee, dus blijft maar A(C)A(C)n richting over. Elke keer dreunt er daarom 300 meter vA?A?r mij een massieve watermassa recht de lucht in, tientallen meters hoog, en geselt daarna het dek. Met de armen over elkaar sta ik op de brug: yes, deze keer winnen wij. Vannacht geen zwemvest onder mijn matras. Ik ben trots. Verliefd misschien wel. 35.000 ton staal, 210.000 ton ruwe olie. En nog best mooi van lijn ook.
Als we enkele dagen later de Comoren passeren, draait de passaat naar achteren tot een kalme zuidwestmoesson. a??s Nachts sta ik op de stille wachten op de Indische Oceaan vaak aan het uiteinde van de stuurboord brugvleugel, de zee diep onder mij. Zoa??n brugvleugel steekt buiten het schip uit, ver buiten waar iedereen woont en slaapt. a??s Nachts voelt dat bijna als een uittredingservaring: kijk, daar vaart een schip naast mij. In dat donkere gebouw daar liggen 30 mensen te slapen, vertrouwend dat ik geen fout maak. Ik heb de verantwoording over dit kolossale brok techniek. Hoeveel tienduizenden uitvindingen waren er nodig om een schip als dit mogelijk te maken? Maar, het is wel aan de rand van de menselijke maat.
De wereld is groot. Met een vliegticket voor een weekje Bali lijkt de wereld klein en vol. Wie als stuurman gevaren heeft weet dat de wereld groot is, heel groot. En erg leeg.
De nacht dat we ter hoogte van Socotra de Arabische Zee invaren is het windstil, de hemel is maanloos en helder, zwart en ster bezaaid, de zee van het diepste zwart. Er is geen ander schip te zien. Het V-vormige patroon van boeg- en schoudergolf kleeft stabiel, en ondanks het duister zwakjes herkenbaar, op zijn vaste plaats aan de romp. Ik ben alleen op de donkere navigatiebrug. Dan valt mij om 22.00 uur op dat ze verdwenen zijn: ik zie geen boeggolven meer. Diep onder water is de zee begonnen te gloeien met een egaal en heel zacht koud licht, wat op A(C)A(C)n of andere manier naadloos aansluit bij de zwarte sterrenhemel boven. De horizon rondom is opgelost, het wit van de boeggolf overstemd, de sterren krachteloos en ver, de zee verdwenen. Onder en boven zijn betekenisloos geworden. Vanaf mijn brugvleugel gezien hangt 100 miljoen dollar trots technisch menselijk vernuft als een scheef hangend dood gevaarte in een lege, zwak verlichte en vooral eindeloze ruimte. Ik beleef hier science fiction. Ik sta op de commandobrug van een enorm ruimteschip, met slapende pioniers onderweg naar een verre ster. Ik voel geen beweging, ook al staat de snelheidsmeter op een miljoen kilometer. Ik zou best zoa??n ruimtevaarder willen zijn, maar zie voor het eerst met eigen ogen de grote leegheid van het heelal. Hoe lang nog tot ons doel? In ieder geval de rest van mijn leven, want hoe ver is de dichtstbijzijnde ster wel niet en hoe belachelijk laag de snelheid van ons ruimteschip. Meer dan een uur blijf ik commandant van dit ruimtesloepje, dan verflauwt het gloeien en keert met de vertrouwde boeggolf-V het gevoel weer terug op de brug van een schip te staan. Minuscule lichtende diertjes hebben de grootsheid van ons menselijk kunnen gerelativeerd door mij de eindeloosheid van het heelal te laten proeven, die ik nooit meer vergeten ben.

07/07/2012 - 00:30 John Howarth

Sailed on Marisa as a deck boy first trip 1969.

12/30/2010 - 16:03 Jan Brouwer

mijn eerste reis met de marisa,van af het hofplein met de bus naar vliegveld zaventem in belgie,richting dubai overnachten in een mooi hotel,daarna met een tender naar de marisa,eenmaal aan boord,op weg naar het eiland karg om olie te laden,was nog nooit bij de arabieren geweest,was wel een ervaring rijker,vandaar de indische oceaan over naar singapore straat van malakka in de geuren van de kust zijn me altijd bijgebleven,ik was toen A.K scheepsgezel,singapore was in die tijd een vrijgevochten stad, de olie aan boord ging in kleinere tankers van shell richting vietnam,wat ik van verhalen van mensen aan boord,wel spannend vond,vrije tijd was er ook en met collega,s ging passagieren tot in de late uurtjes,er was een nacht markt,had in die tijd het moet 1972 geweest zijn nog nooit zo iets gezien,amerikanen of ze verlof hadden weet ik niet maar de MP reed op en aan,er waren regelmatig vechtpartijen aan de orde,de billy boys was ook iets nieuws nog nooit zo iets gezien,OK weer terug naar de perzische golf,laden voor schotland en liverpool in engeland, daarna terug naar singapore olie crisus de marisa ging voor anker bij kalimantan,met het vliegtuig terug naar singapore,waar ik niet toegelaten werd mijn haar was te lang geen probleem,een collega was wel geen kapper maar dat maakte niet zoveel uit,van daar na een paar dagen terug naar amsterdam schiphol.de enigste die ik nog van naam heb onthouden is BOOTSMAN BRAM DE KUYPER,hij kwam namelijk ook uit ROTTERDAM ZUID.de beste wensen voor 2011. JAN BROUWER

09/02/2010 - 01:47 Kenneth Ross

hi my name is jon and i was just tryin to do some investigating if anyone had ever sailed with my grandad kenneth ross from embo then later orkney, early seventies i think was when he was on her. thanks

08/12/2010 - 00:07 Margaret Robertson

I sailed on this ship from April 1969 until October 1969 with my husband who was an Engineering Officer. My son was conceived on the trip. We sailed constantly from Rotterdam to Mina al Fahal (sea island jettys) and Kuwait and back.

10/23/2009 - 22:25 Alan Green

Myself and a few other ratings flew out to Gothenberg and stayed in a hotel waiting for the Marisa to arrive. One of them in our group was a Scottish Chief cook. I was rather pleased I had a sample of his wrath before I joined the ship. What an obnoxious,offensive,objectionable piece of Haggis he was!!
We joined the ship on the 10th June 1970 and I walked off the ship on the 13th June 1970 (3 days later). I was not going to spend the next 6 months with the horrible piece of ****. I walked off with my passport and a Daily Mirror!!
That was the end of my sea days. Still look back and wonder what would have happend if I had joined another vessel. I must admit I did enjoy my previous ships. Vitrina and Hanetia.
Anyway hope it brings back memories and hope the cook sorted himself out.!!!!!!

Alan Green